Door: Miep van den Braber
Snap ik toch… Je kunt niet alles! Je wilt het wel maar dat gaat gewoon niet. We ontmoeten elkaar zeker weer ‘n keer!! (emoji hartje hartje) !
View ArticleDoor: Ietepiete Schapendonk
Lieve Anne, Zo begrijpelijk dat een ziekbed er zo inhakt. Daar moet je dwars doorheen. Daarna zie je wie ze voor haar ziek-zijn was. Ik bemerkte het gisteren, kwam een apart fotoboekje tegen, met...
View ArticleDoor: Anne
… neem je tijd om in jezelf te zijn… zucht, ja…. dankjewel lieve Ietepiete voor je oneindige begrip en troost ~
View ArticleDoor: Hanny Andernach van den Bergh
Jouw gemis en jouw verdriet brengt in volle kracht het mijne aan de oppervlakte Anne. Mooi geschreven. Ik ga even uithuilen. Lieve groeten uit Tiel.
View ArticleDoor: Anne
ach Hanny… Tiel, ook al zo’n woord dat het topje is van een berg herinneringen en emoties… wees omarmd, liefs x
View ArticleDoor: Liske
Wat een indrukwekkende tekst. Zo mooi dat je toch nog een beetje kon communiceren door kunst. Ontroerd!
View ArticleDoor: Anne Stekhoven
Met kippenvel gelezen. Niet iedereen kan een moeilijke tijd ook mooi maken. Jou is dat gelukt. Je moeder is trots op jou – mag ik dat zo zeggen? Ik geloof het echt.
View ArticleDoor: Anne
ik zie je reactie nu pas, wat lief Anne ~ ik voel gewoon dat jij mijn moeders gevoel voelt, dankjewel
View Article
